Başlıça Tiyatro Terimleri Nelerdir?

Perde: Olayların gelişmesine göre oluşturulan bölümler.
Sahne: Olayların geçtiği, oyunun oynandığı yer.
Dekor: Tiyatroda sahneyi eserin konusuna göre döşeyip hazırlamada kullanılan eşyanın genel adı.
Kostüm: Oyuncuların giydikleri kıyafet, giysi.
Aktrist: Kadın oyuncu.
Aktör: Erkek oyuncu.
Rejisör (Yönetmen): Oyunu sahneye koyan, hazırlayan kişi.
Makyaj: Oyuncuların rol gereği yüzlerinde, saçlarında yaptıkları değişiklik.
Jest: Oyuncuların her türlü el, kol ve vücut hareketleri.
Mimik: Oyuncuların kaş, göz ve yüz hareketleri.
Rol: Oyuncuların sahnedeki görevleri.
Suflör: Oyuncuların unuttukları sözleri seyircilere duyurmadan hatırlatan kişi.
Kulis: Sahne arkası.
Dramatize etmek: Bir düşünceyi, duyguyu veya olayı canlandırarak anlatmak.

Epizot: Ana olayın içindeki ikinci olay. Mizansen: Oyunun sahneye konması düzeni.
Diyalog: Karşılıklı konuşma. Monolog: Oyuncunun tek başına konuşması.
Tirat: Sahnedeki uzun konuşmalar.
Replik: Oyunda, konuşanların birbirlerine söyledikleri sözlerden her biri.
Tulûat: Yazılı metne dayanmayan, önceden hazırlanmadan, sahnede akla geliveren sözlerle oynanan oyun.
Opera: Sözleri müzik eşliğinde söylenen, seçkin konuların işlendiği müzikli tiyatro çeşidi.
Operet: Operaya benzeyen, sözlerinin bir kısmı müzikli, halk için yazılmış tiyatro türü.
Bale: Konusu, çeşitli dans ve ritmik hareketlerle anlatılan müzikli, sözsüz bir çeşit tiyatro.
Pandomima: Jest ve mimiklerle sergilenen sözsüz oyun.
Skeç: Genellikle bir nükteyle son bulan, az kişili ve yalın, şakacı bir içeriği olan kısa oyun.
Feeri: Kahramanları doğa üstü varlıklar olan, olağanüstü olayların anlatıldığı tiyatro türü.
Fars: Komedinin sanat yönü az, kaba bir türü.
Kabare: Genelde güncel konuları (siyasal, toplumsal, kültürel) taşlayıcı biçimde ele alan skeçlerin oynandığı, monologların, şarkıların ve şiirlerin söylendiği küçük tiyatro. Kanto: Tanzimat döneminde, tiyatro sahnesinde azınlık aktristlerince başlatılan oyunlu ve neşeli şarkılar.